CRP is hét voorbeeld van POCT. Het is wetenschappelijk aangetoond dat de test in combinatie met anamnese en/of lichamelijk onderzoek bij acute hoestklachten een onderscheid kan maken tussen wel of geen pneumonie, en dus de keuze om wel of geen antibioticum voor te schrijven. Ook bij verdenking op diverticulitis kan een CRP-POCT resultaat diagnose ondersteunen.
CRP is sinds 2011 opgenomen in de NHG standaard Acuut hoesten en sinds 2012 in de NHG standaard Diverticulitis.
Acute hoest
Waarschijnlijkheidsdiagnose pneumonie: patiënten met acuut hoesten én:
- kenmerken van ernstig ziekzijn zoals tachypnoe, tachycardie, hypotensie (SBD < 90, DBD < 60 mmHg) of verwardheid;
- matig ziekzijn en:
- eenzijdige auscultatoire afwijkingen (afwezigheid hiervan sluit een pneumonie niet uit);
- CRP > 100 mg/L bij matig zieke volwassene;
CRP < 20 mg/L sluit een pneumonie vrijwel uit.
Bij CRP 20 tot 100 mg/L zijn klinisch beeld alsmede aanwezigheid van risicofactoren bepalend; - een infiltraat op X-thorax;
- beloop > 7 dagen met koorts en hoesten (zonder afwijkingen bij lichamelijk onderzoek).
Diverticulitis
Ongecompliceerde diverticulitis
Er is sprake van een sterk vermoeden van een ongecompliceerde diverticulitis bij:
- binnen enkele dagen ontstane aanhoudende scherpe, stekende pijn links onder in de buik, EN
- druk- en/of loslaatpijn alleen links onder in de buik, EN
- afwezigheid van alarmsignalen.
Koorts (>38°C) en een verhoogd CRP (> 20 mg/L) kunnen de diagnose ondersteunen.
Gecompliceerde diverticulitis
Er is sprake van een sterk vermoeden van een gecompliceerde diverticulitis indien daarnaast een of meer van de volgende alarmsignalen aanwezig zijn:
- tekenen van peritoneale prikkeling (vooral défense musculaire);
- tekenen van ileus;
- rectaal bloedverlies;
- lokaal palpabele weerstand;
- hypotensie;
- sterk verhoogd CRP (>100 mg/L).
